Shoqja e gruas më erdhi vetë në banesë

Ka kohë që në shtëpinë tonë vjen shoqja e gruas sime, femër e bukur dhe shumë tërheqëse. Shumë herë i thashë gruas pse po e sjellë në shtëpi, kur mund të dilni e të rrini bashkë në kafene… Dhe, një ditë, ime grua duhej të shkonte te prindërit e saj, për një ceremoni fejese.

Isha ende në shtrat kur ajo doli nga shtëpia. Dhe, ç’ndodhi pastaj?, shkruan Dani.

Të nesërmen në mëngjes gruaja ime u nis për në familjen e saj. Ende nuk isha zgjuar nga shtrati kur ajo doli nga shtëpia. Ashtu shtrirë, për çudi, nisa ta paramendoj shoqen e gruas, Mimin.

E paramendoja të shtrirë në shtrat afër meje, me fustan nate të tejdukshëm, ku i shiheshin edhe të brendshmet. Dhe, mu në ato çaste ra zilja.

U ngrita ta hapja derën, por më duhej t’i vishja pantallonat, meqë “aleti” im i kishte ngritur brekët përpjetë. Kur hapa derën, prapa derës ishte Mimi… “Hë, mu në ty mendoja!”, i thashë troç.

“Edhe unë erdha mu për ty, meqë e pash nga largësia se gruaja jote hipi në autobus. Vishu dhe eja në lokalin poshtë banesës tënde e të pimë kafe”, ma ktheu ajo, duke u nisur shkallëve teposhtë.

Kur zbrita poshtë ajo veç e kishte porositur kafenë e saj. Erdhi kamerieri dhe më pyeti se ç’do pija. Edhe unë lypa kafe. Dhe, tek pinim kafe, pash se ajo më shikonte krejt ndryshe, jo si herëve të tjera. Pash se kishte një brengë dhe dëshironte ta shprehte.

I thashë të flasë haptazi, ndoshta mund t’i ndihmoj. Më tha se mbrëmë ishte zënë keq me burrin, meqë në telefonin e tij ishte një mesazh dashurie nga një numër i panjohur.

U mundua ta mohoj se i ka ardhur gabim, por sharroi kur i thashë, atëherë, pse nuk e ke fshirë. Më tha se një gjë e tillë nuk i është kujtuar.

Pasi pimë kafetë e luta Mimin të vinte në banesën time, kinse edhe unë kisha diç shumë me rëndësi të bisedoja me të. Pas një hamendjeje të vogël, ma bëri me kokë të ngrihemi.

E lamë restorantin dhe ua mësymë shkallëve. Kur hymë brenda, ajo u ul në vendin ku ulej gjithnjë. U ul në cep të shtratit. Unë, ndërkohë, solla nga një lëng.

Meqë ishte vapë ishte veshur hollë. Një këmishë e hollë, e hapur bukur shumë te gjoksi, ku më shumë se gjysma e gjinjve të saj ishin jashtë. Në ato çaste në kokë m’u soll mendimi: Budallai, si e tradhton këtë bukuri të rrallë? Dhe, ndërkohë, më shkoi buza në gaz.

Ajo u bë kureshtare pse qesha dhe m’u lut t’i tregoja. E unë, ia thashë të vërtetën pse ai budallai e tradhton këtë bukuri të rrallë… Këmbët i kishte vendosur mbi njëra-tjetrën dhe fustani i shkurtë bënte që t’i shihej kofsha e djathtë. Të gjitha këto ma turbulluan mendjen dhe “aleti” përsëri mu forcua.

Ajo sikur e vërejti shqetësimin tim, u afrua edhe më afër meje. Atëherë, e kuptova sinjalin e saj dhe me të dy duart e përthekova për trupi, si skifteri prenë. – Si duket kafja pat efekt të mirë, Dan! – më tha.

– Paj, nuk mendoj se është meritë e kafes – ia ktheva. Mimi më shtrëngoi fort, madje aq fort sa përqafim të tillë nuk kisha përjetuar ndonjëherë. Ia kafshova buzët, gjoksin dhe e shtriva në shtrat.

Me njërën dorë fillova t’ia shpërthekoj kopset e fustanit dhe, kur të gjitha u hapën, gjinjtë e saj si dy molla ishin në gojën time. Sytë i shkëlqenin, timthat e gjinjve i ishin forcuar, i lëpinte buzët dhe me duar m’i ledhatonte kofshët e mia. Unë i zgjata të dy duart, e kapa për qafe dhe e tërhoqa nga vetja.

U shtri mbi mua, më puthi me epsh në buzë, gjuhët na u përzien nëpër gojë. Mimi nisi të lëshohej poshtë trupit tim, duke më puthur në çdo pjesë. Arriti deri në fund të barkut. Pastaj, ra në shtrat dhe mua më rrotulloi mbi trupin e saj të njomë.

Dy trupa u bën një… Në çast i thashë: “Ndal, po eksplodoj!”. Kjo gjë e kalli Mimin. Por, pas pak përsëri filluam të lëviznim njëri mbi tjetrin. Trupat tanë nisën të lëvizin më shpejt… më shpejt… më shpejt. Dhe, kur kryem punë, mbetëm shtrirë njëri mbi tjetrin për ca kohë, nuk mund të ngopeshin frymë nga epshet e forta…