HISTORI personale: Përdhunimi që më ndryshoi jetën time

Sot ne këtë ditë vendosa që edhe unë të tregoj historinë e fshehur të jetës time. Dua te mbetem anonime ashtu siç kam qenë gjithmonë. Këtë të vërtetë që unë di nuk kam për t’ia treguar askujt. Para disa vitesh kisha turp, tani kam frikë. Jam një vajzë 34 vjeçe e pa dashuruar dhe jetoj me prindërit në një shtëpi. Kemi një familje të qetë dhe pjesërisht te lumtur.

Unë jam vajzë e vetme në këtë shtëpi. Mami me përsërit shpesh herë që unë duhet ta bëj familjen tëe lumtur dhe se ka ardhur koha të gjej një shok jete. Unë e kaloj në heshtje këtë situatë. Ajo nuk di asgjë rreth meje, çmë ka ndodhur mua.

Jeta ime është mbyllur në vitin 1997. Në këtë vit te mallkuar për shumë shqiptarë ku rreziku ishte shumë i madh, vit kur njerëzit u kthyen në kafshë. Kam qenë vetëm 17 vjeç dhe në atë kohe ndiqja Gjimnazin. Prindërit nga meraku i situatës se vështire qe po kalonte Shqipëria, po me thoshin qe te mos shkoja për ca kohe ne shkolle deri sa te qetësohej gjendja. Unë nuk i dëgjova, shkoja ne shkolle rregullisht. Mësimin e bënim pasdite. Nga shkolla kthehesha gjithmonë e shoqëruar nga një vajze e cila ishte 2 vjet me e madhe se unë dhe jetonte ne te njëjtën lagje me mua. Sa here me shihte mami me këtë vajze mami, fillonte e me kritikonte. Ajo ishte vërtet vajze e lëvizur. Qarkullonte fjala se ajo kishte dashnor edhe një mësues fizkulture. Mua me dukej diçka e pa besueshme kjo histori, me dukeshin thashetheme koti.

Ajo me ftonte shpesh dilja me te, madje te lija edhe orët e mësimit. Ke puthur ndonjëherë ti- me pyeste shpesh me një nënqeshje provokuese?

Un skuqesha e thoja – jo asnjëherë.

Me quante buze-qumështore,- kështu ma kishte vene emrin. Shpesh here dilnim edhe për kafe. Me ne vinin edhe ca tipa te çuditshme qe te kallnin friken. Njeri prej tyre ishte me flokë te gjata. Ndonjëherë kisha frike qe shoqërohesha me ta por kurioziteti ishte me i madh. Kurioziteti per te pare një jete te ndryshme nga ajo e imja,- e mbyllur edhe me rregulla strikte. Njeri prej atyre me shikonte ne mënyrë te çuditshme. Dukej sikur me hante me sy, si manjak seksual. Ne 7 shtator kisha ditëlindjen. Komshija ime “e lëvizur” me beri dhurate një fund meshini me ngjyre te kuqe. E vesha, me pëlqente vetja me te. Ishte mosha e tille mendoj tani. Komshija me merr ne tel ne shtëpi, se cel atëherë nuk kishim dhe me thotë – Vish atë fundin e kuq dhe hajde ketu ku te them unë. Ishte një pallat afër shkollës time. Një pallat ku e kisha pare te hynte shpesh komshijen time. Me kapi nje ndjesi frike. Kaloi 1 ore dhe komshija me merr serish ne telefon. Mami po shqetësohej dhe une megjithatë vendosa ta gënjej e ti thoja se do shkoja tek nje shoqe klase per te bere disa dtyra. Po edhe sot per ditëlindjen moj bije,- me pyet mami e shqetësuar.